Wspomnienie o dr. Rafale Skoczylasie

14 07 2024

Doktor Rafał Skoczylas odszedł 11 lipca 2024 r. Był emerytowanym pracownikiem Zakładu Fizjologii Zwierząt dawnego Instytutu Zoologii Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Urodzony w 1937 r. we Lwowie, dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym mieście, następnie w Poznaniu, a w końcu w Warszawie. Od wczesnych lat obserwacja przyrody była jego pasją, którą postanowił rozwijać, podejmując w roku 1954 studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. Już w trakcie studiów rozpoczął pracę w Instytucie Ekologii PAN w Dziekanowie Leśnym, gdzie wykonywał pracę magisterską, związaną z ówczesną fascynacją ornitologią. Jednak to fizjologia zwierząt stała się głównym wątkiem jego pracy naukowej i dydaktycznej. Na piątym roku studiów został zatrudniony w Zakładzie Fizjologii Porównawczej Zwierząt jako asystent profesora Mariana Rybickiego i z tym Zakładem, potem już jako Zakład Fizjologii Zwierząt, był związany do 2003 r., kiedy przeszedł na emeryturę.

Naukowo zajmował się fizjologią trawienia i czynnością układu pokarmowego oraz strategiami termoregulacyjnymi gadów. Tego też dotyczyła rozprawa doktorska dr. Rafała Skoczylasa, wykonana pod kierunkiem profesora Mariana Rybickiego. Po nagłej śmierci profesora Rybickiego promotorem doktoratu, obronionego w roku 1968, został profesor Zygmunt Kraczkiewicz. W latach 1973–1974 dr Skoczylas odbył staż naukowy na University of Arizona, Tucson, USA, gdzie zajmował się zagadnieniami termoregulacji u gadów.

Doktor Rafał Skoczylas od początku swej drogi zawodowej wykazywał się wybitnymi zdolnościami dydaktycznymi i organizacyjnymi, czego wyrazem były powierzane mu liczne funkcje administracyjne: wicedyrektora Instytutu Zoologii, kierownika Studium Biologii dla Pracujących, członka Komisji RW ds. dydaktyki, członka komisji egzaminacyjnej w rekrutacji na Wydział Biologii oraz członka Senackiej Komisji ds. Statutu UW. W latach 1968 i 1969 współorganizował słynne wakacyjne wyprawy po kolekcje zwierząt morskich z Adriatyku, z których po dziś dzień korzystają studenci Wydziału Biologii UW.

Był organizatorem, modernizatorem i wieloletnim kierownikiem pracowni fizjologii zwierząt, fakultetów fizjologicznych i pracowni magisterskiej. Studentów uczył fizjologii zwierząt, a młodym asystentom pokazywał jak nauczać fizjologii zwierząt. Przez kilkadziesiąt lat pracy naukowo-dydaktycznej wychował wiele pokoleń biologów, w których wdzięcznej pamięci zachowały się Jego bezcenne wskazówki, często wykraczające poza bezpośredni przedmiot nauczania. Był współautorem podręczników szkolnych i książek popularnonaukowych („Co w lesie piszczy”), a jako pasjonat popularyzacji biologii z powodzeniem występował w audycjach radiowych i telewizyjnych, bo mówił pięknie i obrazowo. Z zamiłowania był myśliwym.

Dla nas, koleżanek i kolegów z Zakładu Fizjologii Zwierząt, którzy mieli okazję współpracować z dr. Rafałem Skoczylasem, na zawsze pozostanie niedościgłym mistrzem dydaktyki i wychowawcą, perfekcjonistą w wykonywanych doświadczeniach, wymagającym a zarazem sprawiedliwym nauczycielem. Erudytą z wyśmienitym poczuciem humoru, lekkim piórem i głową pełną historii i anegdot. Dobrym i prawym człowiekiem, którego nikt nam nie zastąpi. Żegnamy Go z żalem i smutkiem.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 17 lipca o godz. 9.00 w kościele pw. św. Marii Magdaleny, naprzeciw Cmentarza Wawrzyszewskiego.